عرفان اسلامی جلد 5

نبى بزرگ اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بعد از اين‏كه به خاطر نماز به بهشت بشارت داده شد ، خود را براى نماز در زحمت و رنج مى‏انداخت ، چون در قرآن مجيد آمده بود :

وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاَةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا [68] .

و خانواده‏ات را به نماز فرمان بده و خود نيز بر آن شكيبايى ورز .

آن حضرت اهل خود را امر به نماز مى‏فرمود و خودش در ميدان نماز استقامت و صبر مى‏ورزيد[69] .

امام باقر عليه‏السلام مى‏فرمايد :

پيامبر عزيز اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در مسجد نشسته بودند كه مردى وارد شد و به نماز ايستاد ، ولى ركوع و سجودش را آن چنان به سرعت خواند كه در حقيقت ركوع و سجود نبود .

پيامبر فرمود : همانند كلاغى كه نوك بزند نماز را بجاى آورد ، اگر با اين نماز از دنيا برود بر غير دين من از دنيا رفته ![70]

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

وقتى نمازگزار به نماز مى‏ايستد از پهنه‏هاى آسمان بر زمين ، رحمت بر او نازل مى‏شود و به محاصره ملائكه الهى درآمده و ملكى فرياد مى‏زند :

اگر اين نمازگزار آگاه شود كه در نماز چيست ، هرگز آن را به‏هم نمى‏پيچد[71] .

هارون بن خارجه مى‏گويد :

مردى از ياران خود را نزد حضرت امام صادق عليه‏السلامتعريف كردم و به خوبى ثناى او را گفتم .

حضرت به من فرمود : نماز او چگونه است[72] ؟

امام باقر عليه‏السلام مى‏فرمايد :

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود :

زمانى كه بنده مؤمن به نماز برمى‏خيزد ، خداوند به او نظر مى‏كند .

يا فرمود :

خداوند تا پايان نماز به او روى مى‏آورد و از بالاى سر او تا افق آسمان سايه رحمت قرار مى‏دهد و از حول و حوش او تا بالاى آسمان پر از ملائكه مى‏شود و ملكى موكل او مى‏گردد كه بالاى سرش بايستد و به او بگويد : اى نمازگزار ! اگر مى‏دانستى چه وجودى تو را مى‏نگرد و با كه مناجات مى‏كنى رو برنگردانده و هرگز از جايت حركت نمى‏كردى[73] !

امام صادق عليه‏السلام فرمود :

هرگاه نماز واجب بجاى آوردى آن را به وقت خودش بجاى آر و تصور كن اين آخرين نماز توست ، نمازى كه ديگر آن را به دست نخواهى آورد ؛ چشم به جايگاه سجودت داشته باش ، اگر بدانى در راست و چپ تو چه خبر است هر آينه نمازت را نيكو بجاى آورى ، بدان در برابر وجود بزرگى ايستاده‏اى كه تو را مى‏بيند ولى تو او را نمى‏بينى[74] .

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

وقتى عبد وارد نماز مى‏شود و نمازش را سبك بجاى مى‏آورد و ادب و وقار و طمأنينه را آن طورى كه بايد مراعات نمى‏كند ، خداوند به ملائكه مى‏فرمايد :

بنده‏ام را نمى‏بينيد ، مثل اين‏كه نيازهايش به دست غير من است ، آيا او نمى‏داند كه هر چه نياز دارد در ارتباط با من است[75] ؟

قالَ عَلِىٌّ عليه‏السلام : اِنَّ اَسْرَقَ النّاسِ مَنْ سَرَقَ مِنْ صَلاتِهِ[76] :

على عليه‏السلام فرمود : دزدترين مردم كسى است كه از نمازش بدزدد ! !