عرفان اسلامی جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 5

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در « تفسير ميبدى » آمده[197] :

از عارفى پرسيدند كه زهد چيست ؟ گفت : تنعم دنيا بگذاشتن زهد نفس است و نعيم آخرت رهاكردن زهد دل و ترك خويشتن گفتن زهد جان .

عارفان فرموده‏اند :

سعادت عبد در سه چيز است :

1 ـ اشتغال زبان به ذكر حق .

2 ـ استغراق دل به مهر حق .

3 ـ پر بودن سرّ از نظر حق .

ذكر صورت يعنى ذكر به زبان بايد در باطن تجلى كند ، دل با كسب معرفت از مهر حق پر شود ، نظر خدا با طهارت باطن جلب شود و اين همه را بايد قبل از نماز و با نماز تحصيل كرد .

اين خسته حال و شكسته بال از حيا و شرمسارى به محضر آن جناب گفته‏ام :

  • اى نور اميد قلب سالك از چاه طبيعتم برون آر از رحمت خود دلم صفا ده از لطف و كرم بشوى جانم من جز غم عشق تو نجويم جز ذكر تو بر زبان نگويم رحمى كه تو را فقير گويم من بى‏دل و بى‏نوا و خسته تنها و غريب و خوار و زارم بنماى زغفلتم تو بيدار من قدرت و طاقتى ندارم توفيق رفيق راه من كن بگشاى گره زمشكل من مسكين به ثناى توست الكن اى نور دلم خداى ذوالمن

  • بنماى رهايم از مهالك بار گنهم زدوش بردار دردم به عنايتت شفا ده در روز جزا بده امانم من لوح دلم به اشك شويم من لطف تو را به اشك شويم لطفى كه به جز رهت نپويم پشتم زغم گنه شكسته از بهر تو من عمل ندارم از شر و گنه مرا نگهدار بر غير تو حاجتى ندارم لطفى به من و به آه من كن بزداى سياهى از دل من اى نور دلم خداى ذوالمن اى نور دلم خداى ذوالمن

/ 239