21 [خلقكم ]: خلق، به معنى عمل كردن بر حسب تقدير و اندازه گيرى، و خلق و آفريدن آسمانها عبارت از آماده كردن و به وجود آوردن آنها به مقتضاى حكمت است بدون كم و زياد. و خلق به معنى طبع است و خليقة به معنى طبيعت و خلاق به معنى بهره و نصيب.22 [السماء بناء]: آسمان را از آن روى سماء ناميده اند كه نسبت به زمين سموّ و ارتفاع دارد. هر چه بر بالاى چيز ديگر باشد نسبت به آنچه در زير است سماء است، و آنچه بالاى زمين باشد بناء خوانده مى شود.[اندادا]: ندّ به معنى مثل و شبيه است و گفته اند كه ندّ نيز به معنى ضد است.23 [إن ]: در اين جا براى غير شك آمده است، چه خدا مى دانست كه آنان در شكّند، ولى اين عادت اعراب در كلام است كه مى گويند: إن كنت انسانا فافعل كذا اگر انسانى اين كار را بكن.[عبدنا]: عبد بنده زر خريد است و نقيض آن حرّ است.عبد از تعبيد به معنى، خوار كردن است، چرا كه عبد نسبت به مولاى خود خوار و ذليل است.[سورة]: گرفته شده از سور البناء به معنى ديوار ساختمان گرفته شده، و هر جايگاه بلند سوره است: پس هر سوره از قرآن به منزله درجه اى بالا و منزلى عالى است كه خواننده از آن به منزل ديگر بالا مى رود تا اين كه قرآن را به پايان