ما هنوز در چارچوب سخن گفتن از بنى اسراييليم، و پس از همراه بودن با ايشان در مراحل مختلف تطور آنان، اكنون اندكى توقف مى كنيم و درسهايى از زندگى ايشان را مورد عبرت گرفتن قرار مى دهيم. مهمترين چيزى كه قرآن در اين آيات براى ما بيان مى كند، آژير دادن به ما از تأثير پذيرفتن با افكار بيگانه و از خارج به جهان اسلام نفوذ كرده است.نخستين درسى كه قرآن از زندگى آنان به ما مى دهد، از راه نهى كردن از گفته ايشان به صورت «راعنا» و بدل كردن آن به لفظ بهتر «انظرنا» است.سپس براى امت اسلامى تمايز شخصيت آن را از امتهاى ديگر مورد تأكيد قرار مى دهد و به مسلمانان مى گويد كه ديگران بر فضل خدا نسبت به شما رشك مى برند و مى گويد: شما هدايتى برتر از آنچه ايشان دارند مالكيد، يا لا اقل هدايت شما همچند هدايت ايشان است.نيز امت اسلامى را از وارد شدن در ورطه تجسّم بخشيدن به خدا نهى مى كند كه بنى اسراييل به آن پرداختند، و ضرورت پرهيز كردن از تأثير پذيرى از فرهنگ ايشان را مورد تأكيد قرار مى دهد، و ما را به خواندن نماز و دادن زكات به عنوان نيرويى اساسى براى امت مسلمان مى خواند، و از وارد كردن نظامها و روشهاى ديگران و متّكى شدن بر فرهنگ ايشان بازمى دارد.شرح آيات:
راعنا و انظرنا:
نخست: به سخنان مفسران درباره معنى «راعنا» و «انظرنا» گوش