صفحه ى 251
ابراهيم پيروى كنيم و هر كس مخالف اين ملت باشد سفيه است، چرا كه از خير دنيا و آخرت دور خواهد شد.
و فرزندان ابراهيم يكتاپرست بودند و از يهود و نصارى نبودند، و آنچه از ما مطلوب است بازگشتن به توحيد ابراهيم است تا اختلافات ما با يهود و نصارى از ميان برود و در عين حال به همه رسالتهاى آسمانى مؤمن شويم، بدان سبب كه همه از جانب خدا فرستاده شده بوده اند خط توحيد همين است و هر كس از آن منحرف شود متمرد است.
خدا مقياس در تصرفات ما است و ما مدعى آن نيستيم كه مسئوليت شما بر عهده ما است، ولى اين را مى گوييم كه همه در برابر خدا با يكديگر برابريم، و هر كس متناسب با عمل خود از خدا جزا و پاداش مى گيرد.
خط خدا كه همان خط ابراهيم است شرك نبود، همان گونه كه يهوديت و نصرانيت نيز در صورتى كه بر اين خط باشد چنين است.
اين بود خلاصه اى از آياتى كه در آنها يك آيه (141/ 134) تكرار شده و در آن آمده است كه براى هر زمان برنامه اى و شريعتى است كه براى آن زمان درست است ولى براى زمان ديگر و مردمان ديگر درست نيست، و اين اشاره است به بعضى از تفاصيل دين يهود و دين نصارى شايسته مرحله تازه اى نيست كه با رسالت محمد (ص) آغاز شده است.
ملت ابراهيم
[130] ابراهيم رمز توحيد بود، و راه او راه توحيد در تاريخ است، و فوايد توحيد و يكتاپرستى او براى مردم آشكار بود، و هر زبان به ذكر نيكوى او سخن مى گويد، و بسيارى از مردمان خواستار آنند كه به او منسوب باشند، و اين نسبت داشتن شرفى در برابر مردم است كه او در زمين برگزيده و در نزد خدا از صالحان است پس چه زيان كه آدمى بر خط يكتاپرستى ابراهيم باشد.
«وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ- و كيست كه از دين ابراهيم رويگردان