[سوره آل عمران (3): آيات 7 تا 13] - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 474

در اين جا كه دست پدر و مادر به آن نمى رسد و علم آنان بر آن احاطه ندارد، خداوند لطيف به ساختن تصوير بدان گونه كه مى خواهد مى پردازد. چرا كه اراده و مشيت مطلق و گسترده دارد، و مشيّت او متأثّر از هيچ فشار و حتميت همچون در اراده انسان نيست.

چون هر چيز در معرض علم خدا است و چيزى از آن پوشيده نيست، و در ميدان اراده او قرار دارد، حتى در زهدانها ما را چنان كه بخواهد تصوير مى كند.

«لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ- نيست خدايى جز او كه توانا و حكيم است.»

و دو نام «العزيز الحكيم» با هم مظهر نظم دهنده حقيقى است. آنچه بر پا دارنده نظام است، مى بايستى بهره مند از قدرت «العزة» و «علم يا حكمت» بوده باشد، و اين دو نام را در قرآن هر جا كه از نظم و قانون و شريعت سخن به ميان مى آيد مشاهده مى كنيم.

عزّت، مظهر اجتماعى قدرت است، همان گونه حكمت جنبه عملى علم را نشان مى دهد، لذا در هنگام سخن گفتن از تشريع و قانونگذارى به جاى دو اسم «القدير العليم» آمده است.

[سوره آل عمران (3): آيات 7 تا 13]

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْوِيلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ (7) رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8) رَبَّنا إِنَّكَ جامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ (9) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (10) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَدِيدُ الْعِقابِ (11)

قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (12) قَدْ كانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ أُخْرى كافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَ اللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشاءُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصارِ (13)