[سوره البقرة (2): آيات 21 تا 25] - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 120

تاريكيها و رعد و برق را در خود دارد، و ما در آن به نورى آسمانى نيازمنديم كه بر ما، همچون آبى كه از آسمان فرومى بارد، فروريزد، ولى بايد به اين نور چنگ زنيم تا در رنج و زحمت زندگى به خود واگذاشته نشويم و در تاريكى حيران نمانيم.

و گاه پروردگار بر ما خشم مى گيرد و چشم و گوش را از ما بازمى ستاند، و به اندازه يك انگشت جا به جا شدن در امور زندگى براى ما توانايى باقى نمى ماند، چرا كه خدا بر ما محيط است و هر چه بخواهد مى كند، و روا نيست كه به آنچه در زندگى از مظاهر نيرومندى و توانايى است فريفته شويم، و خود را به جاى خداوند سبحانه و تعالى صاحب قدرت بدانيم، چه او بر ما محيط است و مى تواند سخت ما را بر اين فريفتگى و اشتباه بگيرد.

[سوره البقرة (2): آيات 21 تا 25]

يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (21) الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (22) وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (23) فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ (24) وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ (25)