فرمانروايى خدايى - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 395

[اصطفاه ]: يعنى او را برگزيد.

[بسطة]: فضيلت در جسم و مال است.

245 [التابوت ]: تابوت صندوقى است كه مرده را در آن مى گذارند.

[سكينه ]: گرفته شده از سكون است و سكينه و سكن يكى و به معنى از ميان رفتن ترس است.

[فصل ]: به معنى جدا كردن، و «فصل بالجنود» يعنى آنان را به راه انداخت و از جاى خود دور كرد. و «فصل الصبىّ» يعنى او را از شير گرفت.

[يطعمه ]: در آب هم براى نوشيدن و چشيدن آن لفظ «طعم» به كار مى رود همچون خوراك و طعام.

[جاوزه ]: مأخوذ از جواز است كه به معنى گذشتن از چيزى است.

[فئة]: معنى گروهى از مردم است.

فرمانروايى خدايى

رهنمودهايى از آيات:

با وجود آنكه اين فصل- چنان كه از ظاهر آن برمى آيد- درباره موضوعات مختلف بحث مى كند، بايد گفت كه در آن حقيقت واحدى همه اين موضوعات را به يكديگر ارتباط مى دهد، و آن حقيقت از راه پرداختن به اين موضوعات به دست مى آيد، و اين روش و برنامه قرآن حكيم است. قرآن حقايق