[55] و زندگى عيسى (عليه السلام) به آن پايان يافت كه خدا او را به سوى خود بالا برد، ولى او چشم به راه روزى بود كه رسالت او و اصحابش پيروز شود و خداوند متعال از رسيدن به اين نتيجه او را مطمئن ساخت.«إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ- هنگامى كه خدا گفت:اى عيسى! من تو را خواهم ميراند، و به سوى خود برخواهم كشيد، و تو را از كسانى كه كافر شده اند پاك نگاه خواهم داشت، و كسانى را كه از تو پيروى كرده اند تا روز قيامت بالاتر از كسانى كه كافر شده اند قرار خواهم داد، و سپس بازگشت شما به سوى من است، و من درباره آنچه با يكديگر اختلاف مى كرديد، ميان شما داورى خواهم كرد.»(توفّى) در اين آيه دلالت بر آن دارد كه خدا عيسى را با جسم و روحش به سوى خود بالا برد، بدان جهت كه كلمه به معنى تمام گرفتن است.و كلمه (و رافعك) شرحى بر معنى كلمه وفات است ..اما كلمه (و مطهرك) اشاره است به تهمت ابلهانه اى كه جهودان مى خواستند به او بچسبانند و خدا با بازپس گرفتن (توفاه) او از ايشان و از جامعه فاسدشان از اين تهمت عيسى را پاك كرد.قرآن روشن كرده كه پيروان و دشمنان تو را دو بار جزا دهد چه، در دنيا پيروان تو را برتر از دشمنانت قرار مى دهد و در رستاخيز ميان آنها به عدالت حكم خواهد راند.[56] «فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ- امّا كسانى را كه كفر ورزيدند، در دنيا و آخرت سخت عذابشان خواهيم داد، و ياورى ندارند.»