درسهايى از ميدان نبرد بدر - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 602

هر گونه آزارى را به شما توقّع دارند، و هنگامى كه نعمتى از خدا به شما رسد ناراحت مى شوند:

«إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ- اگر به شما نيكى رسد، آنان را بد آيد، و اگر به شما بدى رسد، بر آن شاد شوند، و اگر بردبارى كنيد و پرهيزگار باشيد، كيد ايشان زيانى بر شما نخواهد داشت. و خدا به آنچه مى كنيد احاطه دارد.»

صبر انديشيدن در آينده است و دوربينى و به حساب نياوردن بعضى از زيانهاى ساده است جز در مقايسه با سودهاى كلانى كه در آينده خواهد رسيد اما تقوى، ملتزم بودن به خط اسلام است و منحرف نشدن از آن در زير فشار مشكلات يا بعضى از زيانها و حتى شكستها. و تقوى در اين جا معنى عمل نيز مى دهد، تا صبر انتظار منفى محض نباشد، بلكه همچون انتظارى مثبت شود كه همراه با عملى جدى براى عوض گرفتن از خسارت و بدل كردن شكست به پيروزى.

كيد به معنى نقشه هايى است كه دشمن بنا بر آنها به كار برمى خيزد و به امتى كه بردبار و پرهيزگار است و آماده جانبازى و فداكارى و به واجبات خود عمل مى كند، زيانى نمى رساند.

سپس قدرت بى پايان خدا در پى مؤمنان است و بر آنچه كافران مى كنند احاطه دارد، و بر ما لازم است كه به محض شكست خوردن يا حتى چندين بار چنين شدن از لحاظ روانى تسليم آنان نشويم.

درسهايى از ميدان نبرد بدر

[121] به عنوان مثالى بر اين حقيقت كافى است كه به غزوه بدر كه درسها و عبرتهايى كه از آن نصيب امت مسلمان شد نظر كنيم. جنگى بود نابرابر و نخستين از نوع خود در رو به رو شدن امت مسلمان با دشمنان خود، و درسهايى از آن گرفته شد كه خلاصه آنها در آيات بعد خواهد آمد: