پيوسته، آيات اين سوره از همان انديشه اى بحث مى كند كه قرآن آن را آغاز كرد و گفت: كسانى كه متمسّك به رسالتهاى الاهى باشند، باكى بر ايشان نيست و اندوهگين نخواهند شد، و از زندگى بنى اسراييل داستانهايى براى ما نقل مى كند كه از آنها معلوم مى شود چگونه رسالتهاى خدا در رهانيدن انسان معذّب و ناكام نقشى ايفا كرده است، همچون براى بنى اسراييل در زمان فرعون، و چگونه پيامبران اين انسان گرفتار را به ساحل امن و امان مى رسانند.و سپس از اين بحث مى شود كه چگونه رسالت انسان را از لحاظ فرهنگى و اجتماعى و علمى و عمرانى رشد داده و او را از رسوبات جاهليت رهانيده است، و سپس راه تمدن و شهرنشينى را در برابر او روشن كرده و او را به وسايل فراهم آوردن آب و كشت و زرع مجهز كرده است.سپس چگونه شهر و آسايش اجتماع رسالتى و دينى را تهديد كرده و آن را به اجتماعى سست و در حال فروريختن درآورده است.قرآن، در اين جا نقش پيام رسانى الاهى را در پيدايش تمدّن بشرى آشكار مى سازد، و از بعضى عوامل ديگر نيز ياد كرديم كه پس از اين ان شاء اللَّه به آنها
لطفا منتظر باشید ...
