ميان فسق و ايمان - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 591

بدى و زشتى جلوگيرى مى كنيد.»

امر به معروف تنها منحصر به گفتن با زبان نيست، بلكه عبارت است از تلاش براى تحقق يافتن معروفها و نيكيها از راههاى گوناگون ... و نيز چنين است نهى از منكر، ولى امت اسلامى كه حامل اين مسئوليت اجتماعى است، از پايگاه مستحكمى به كار برمى خيزد كه عبارت از ايمان داشتن به خدا است، چه منشأ احساس مسئوليت اجتماعى مؤمن بودن به خدا است، و آن احساس اجتماعى كه نيروى خود را از ايمان به خدا نگرفته باشد باطل يا دست كم محدود است.

«وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ- و به خدا ايمان داريد.»

اهل كتاب نيز به نوبه آماده براى تحمل اين مسئوليتند، چه شما- اى مسلمانان- از آن روى تحمل اين مسئوليت نمى كنيد كه عرب هستيد يا پيامبر شما شخص محمد (ص) است، بلكه خدا اين مسئوليت را بر دوش شما بار كرده است، به همان كه رسالت خود را بر اهل كتاب حمل كرده است. پس اگر اهل كتاب نيز به نوبه خود اين مسئوليت را مى پذيرفتند و آن را انجام مى دادند، آنان نيز همچون شما بهترين امتى مى شدند كه براى مردم برآورده شده اند.

«وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ- و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند، براى ايشان نيكوتر مى بود گروهى از آنان مؤمن اند، و بيشتر ايشان فاسق اند،» و در آيات آينده خداوند متعال مثلى براى فاسقان مى آورد و مثلى براى مؤمنان.

ميان فسق و ايمان

[111] اما فاسقان، به سبب فسق و انحراف خود خوار و ناتوانند، و جز رساندن آزارهاى ساده كارى از ايشان برنمى آيد، و در نبرد شكست مى خورند، و هيچ گروهى به يارى ايشان برنمى خيزد، چنان كه بعضى از ايشان به يارى بعضى ديگر نمى پردازند.