عيسى بشرى رسول بود كه اين خلاصه اى از آيات دو درس گذشته است و از اين درس نيز، ولى قرآن در اين جا اين انديشه را از چند نظر مورد بحث قرار مى دهد.اولا: از نظر ايستار حواريان كه نخستين گروه از مؤمنان به عيسى بودند، و آنان مثل تحريفيان او را به خدايى نگرفتند، و اگر عيسى خدا مى بود، حق آن بود كه اينان قبل از ديگران اين واقعيت را كشف كنند، بدان سبب كه معاصر با عيسى بودند و با او زندگى مى كردند.ثانيا: از نظر پايان كار معجزه آساى «عيسى» كه به آسمان بالا رفت، كه اين دلالت بر پسر خدا بودن او ندارد، بلكه معجزه اى همچون معجزات ديگر او است.قرآن اين درس را با دليلى ديگر پايان مى دهد كه ساده است و مى گويد مثل او همچون مثل آدم است كه بدون پدر به دنيا آمد.در آغاز درس، قرآن مراحل اجتماعى پيروزى رسالت «عيسى» را بيان مى كند كه همان مراحلى است كه هر رسالت از آنها مى گذرد، و با تلاشهاى خود بشر پيوستگى دارد و هيچ دليلى بر آن نيست كه خدا عنصر يا نژادى را دوست مى دارد و آن را بر ديگران برتر مى گرداند حواريان از آن جهت پيشرفت پيدا نكردند
لطفا منتظر باشید ...
