[29] مبارزه بر ضد طاغيان و طاغوتان كه صورت حادّ توحيد و اخلاص در بندگى خدا است، به يك خودآگاهى دينى زنده نيازمند است. و اين و جدان دينى از احساس دايمى به اين كه خداوند پيوسته مراقب آدمى است و بر همه اعمال او آگاه است، به وجود مى آيد. به همين سبب خدا چنين به ما يادآورى مى كند:«قُلْ إِنْ تُخْفُوا ما فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ- بگو: اگر آنچه را در سينه داريد پنهان كنيد يا آن را آشكار سازيد، خدا آن را مى داند.»عمل صالح و فاسد نيست مگر بنا بر جايى كه در آن قرار داده مى شود و هدفى كه صاحب آن از انجام دادن آن در نظر داشته است.نماز گاهى براى ريا گزارده مى شود و گاه براى خدا، اين هر دو نماز از لحاظ يكسان و شبيه يكديگر است، ولى واقع آنها به اندازه از زمين تا آسمان فاصله دارد.از اين جا تعليمات آسمانى براى پاكيزه كردن نفس و پاك كردن روح از نيت فاسد و داشتن هدف ناپسند است.خدا از نهانهاى نفس بشرى آگاه است و مردمان را براى آن هدفها كه اعمال خود را براى تحقق آن انجام مى دهند در معرض حسابرسى قرار مى دهد.«وَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ- و آنچه را كه در آسمانها و زمين است مى داند.»بنا بر اين علم و قدرت خدا بر انحرافات نفسانى آدمى و انحرافات مادى وابسته به آنها احاطه كامل دارد، و به علم خود حساب خطاها را نگاه مى دارد و جزاى آنها را مى دهد.«وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ- و خدا بر هر چيز توانا است.»