[153] «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ- اى كسانى كه ايمان آورده ايد، از شكيبايى و نماز مدد گيريد كه خدا با بردباران است.»انديشه مدنيت يا رسالت هسته پيدايش امت است، و مسئوليت امت در برابر اين انديشه، به ياد بودن و شكرگزارى است، ولى امت به گروهى از صفات ضرورى نيازمند است كه برجسته ترين آنها مدد گرفتن از صبر و صلاة يعنى شكيبايى و نماز است، و اين همان شكيبايى است كه خدا، و در آن هنگام كه بنى اسراييل را در هنگام انجام دادن واجباتى دشوار به داشتن آن فرمان داد.نماز (صلاة) گسستن از زندگى و توجه كردن و پيوستن به خدا است، بدان سان كه آدمى در دنيا به هيچ چيز، جز به خدا و عمل صالح، متكى و متكل نباشد و هر امتى كه خواستار پيشرفت است، مى بايستى نيروى لازم براى اين كار را از خدا و ايمان به او و عمل كردن به دستورهاى او و بهره مند شدن از نعمتهاى او بر انسان به دست آورد، و اگر چنين بريدنى از جز خدا نباشد، امت تعليمات رسالت خود و نيروهاى ذاتى آن را از دست داده و بر نيروهاى خارجى و بيگانه تكيه كرده و از اين سرنوشت شوم فناى خود را فراهم آورده است، و صبر و بردبارى چشم داشتن به آينده است و چشم پوشيدن از بعضى از نعمتها در زمان حاضر به خاطر دست يافتن به نعمتهاى برتر از آن در آينده، و بنا بر اين بدون ديدن آينده و چشم به تحقق يافتن آن داشتن و در راه اين تحقق كوشيدن، امت پيشرفت نخواهد كرد، چه پيشرفت نيازمند (بهره گيرى) از بعضى از نيروها و كارمايه ها در (بازار زمان) است تا بهره در آينده به دست آيد.كشاورز دانه هاى روزى خود را در زير خاك پنهان مى كند، و سخت در روياندن و مراقبت كردن از كشته ها تلاش مى كند، و چشم به آينده اى دارد كه در
لطفا منتظر باشید ...
