صفحه ى 501
دنيا بهره آنان سازد به ايشان نمى دهد: نماز جانهاشان را پاكيزه نمى كند، و حج نگاهبان وحدت و يگانگى ايشان نمى شود، و زكات طبقاتى بودن را از ايشان سلب نمى كند، و به همين گونه اعمال اينان در آخرت نيز فرومى ريزد، زيرا چنان كه در آيه ديگر آمده، خدا اعمال پرهيزگاران را مى پذيرد: «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ».
«وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ- و در آخرت (نيز)، و هيچ يار و ياورى ندارند.»
پس، اعمال فروريخته ايشان به يارى آنان نمى آيد به همان گونه كه از تاريخ آكنده به جرم و گناه يا وابستگى دروغين ايشان به رسالت كارى برنمى آيد.
تفسير كردن دين بر هواى نفس
سپس آيات قرآن به بحث درباره مسئله دوم يعنى تفسير دين بر پيروى از هواى نفس مى پردازد و مى گويد:
[23] «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُدْعَوْنَ إِلى كِتابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ- آيا نديدى كسانى را كه بهره اى از كتاب دارند و به كتاب خدا خوانده شدند تا ميان ايشان داورى كنند، گروهى از ايشان روى گرداندند و اعراض كردند.»
اين كتاب، كتاب امت يهود است كه براى از بين بردن اختلافات و يكى كردن نيروهاى ايشان نازل شده، پس به جاى خواستن داورى از آن و از هواهاى نفسانى و آراء و مصالح شخصى خود چشم پوشيدن و تسليم فرمان كتاب شدن، از آن روى گرداندند و با اين كار واقعيت اجتماعى خويش را از بزرگترين سودمندى آن محروم ساختند.
هر امت رسالتى، چون كتاب مقدس خود را بالاتر از اميال و مصالح خود قرار ندهد، نمى تواند دوام و پيشرفت داشته باشد، و امت اسلامى نيز از اين قاعده مستثنى نيست.
ولى يك پرسش باقى مى ماند: علت نپذيرفتن احكام كتاب چه بوده