[195] و به مناسبت بحث درباره جنگ، قرآن درباره انفاق بحث مى كند، بدان مناسبت كه يك ضرورت جنگى است كه گاه دشوارتر از خود جنگ ممكن است باشد، و به همين سبب قرآن درباره انفاق تأكيد كرده و آن را به سرنوشت امت وابسته دانسته و چنين گفته است:«وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ- و از مال خود در راه خدا انفاق كنيد و خود را به دست خود به راه هلاكت نيندازيد،» از آن روى كه انفاق نكردن هر چه زودتر امت را با خطرهاى بزرگ رو به رو خواهد كرد.«وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ- و احسان كنيد كه خدا احسان كنندگان را دوست دارد.»بر هر كس واجب است كه در انفاق به حدود واجب بسنده نكند، بلكه بر حسب طاقت و قدرت خويش از آن انفاق كند، و اين احسان و بخششى است كه خدا آن را و عامل آن را دوست دارد.امت ما امروز نياز شديدى به آماده بودن براى پرداختن به مبارزه هاى سرنوشت ساز در بيش از يك جبهه دارد، و اين آمادگى به بخشندگى از گونه هاى مختلف آن از كوشش و بذل جاه و بذل مال نياز دارد، ولى توجه داشتن به آينده و فهميدن آن و خودپسندى ذاتى و نبودن اعتماد نسبت به جامعه و مؤسسات آن، همه از عواملى است كه سبب خوددارى از انفاق مى شود و سبب آن است كه در نبردى پس از نبرد ديگر شكست و زيان نصيب امت اسلامى شود.
لطفا منتظر باشید ...
