آيا ما از شكر گزارانيم؟ - تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 144

كردن آن از پيروى هواهاى نفسانى است. و از آن صبر بر مصيبت كه صبر كننده را از جزع و فزع كردن بازمى دارد.

و در حديث است كه ماه رمضان را ماه صبر مى خوانند از آن روى كه روزه دار بايد در اين ماه از آنچه روزه را باطل مى كند خوددارى ورزد و نفس را از رسيدن به آنها بازدارد.

[الخاشعين ]: خشوع و خضوع و اخبات و تذلّل در معنى نظير يكديگرند، و ضد خشوع يعنى فروتنى، استكبار است.

آيا ما از شكر گزارانيم؟

رهنمودهايى از آيات:

بنى اسراييل، امت مؤمنى بودند كه تا حدّ زيادى به امت اسلامى شباهت داشتند، و طبيعى بوده است كه قرآن حكيم سرگذشت ايشان را براى مسلمانان طرح كند تا از كوچك و بزرگ اعمال و حوادث آنان عبرت گيرند. در ضمن همين داستان بنى اسراييل اندرزهاى گرانبهاى به مسلمانان داده شده است.

اين داستان با اهميت دادن به نعمت هدايت، آغاز شده، كه خداوند متعال آنچه را كه در زمين است مسخّر آدمى ساخته و افزار و آلات كافى در اختيار او قرار داده است كه از آنها بهره بردارى كند ولى مشكلى كه در كمين انسان است، آن گمراهى فكرى است كه نمى گذارد آدمى از نيروهاى خود براى تسخير زندگى بهره بردارى كند، و به همين سبب رهايى انسان از گمراهى خودش كليدى است