در اين درس، قرآن از اهميت تقوا در مقاومت كردن در برابر نفاق و دورويى با ما سخن مى گويد، و بعد مهمى از ابعاد تقوا را براى ما بيان مى كند كه (وحدت) است و گردن نهادن طرف مخالف بحث به خاطر مصلحت صاحب حق.بحث با دعوت كردن شخص مسلمان به صلح و سلم در داخل جامعه اسلامى به عنوان هدفى عالى كه بر افراد امت تحقق بخشيدن آن و پاسدارى از آن لازم است آغاز مى شود، و در آيه همه مردم براى ايجاد وحدت مسئول شناخته مى شوند.و سپس قرآن از اختلاف پيدا كردن پس از پيدا شدن دليل و بيّنه همگان را بر حذر مى دارد، و مثلى از دوستان بنى اسراييل مى زند كه به پيدا شدن اختلاف پس از بيّنات فراوان مربوط مى شود، و اين پس از آن است كه به ايشان مى گويد كه بايد براى رفع اختلاف به اين گفته ها بسنده كنند و منتظر آن نباشند كه خدا در مظاهر عظمت خود آشكار شود و به رفع اختلاف ميان ايشان بپردازد.سپس به بيان سبب اساسى در همه اختلافات كه دنيا دوستى است توجه مى كند كه آدمى را به ستم كردن بر ديگران برمى انگيزد، و در پايان آيات قرآن از پوشش فكرى كه آدمى در پيرامون دوستى دنيا بر خود مى پوشاند سخن مى گويد كه با آن مى خواهد براى آن ارزشى فراهم آورد، و اين كارى است كه كافران در هنگام رسيدن آيات بينات انجام مى دادند.