[60] حق مقياس ارزيابى سالم است، نه مردمان و نه نژاد، و حق از خدا است. پس او است كه بندگان را به سوى خود راهنمايى مى كند، و او است كه به هدايت شدن پاداش مى دهد، و او است كه، چه بخواهيم چه نخواهيم، روان شدن حق را تضمين مى كند. و چون از خدا است، كسى نمى تواند آن را به خود اختصاص دهد، يا به نام آن بر مردم فرمان راند، و آنان را بندگان خود سازد، بدان جهت كه خدا پروردگار همه است، و به طايفه اى جز طايفه هاى ديگر اختصاص ندارد و چون حق از خدا است پس شكى در آن نيست، چرا كه مصدر شك هواى نفس و مصلحت و نادانى است و خداوند متعال برتر از اينها است.
دلايل راستى رسالت
ما گاه در دعوتى كه مصدر آن يك مرد يا نژاد يا قوم يا مردم يك سرزمين است شك مى كنيم، بدان سبب كه مى دانيم مرد ممكن است نادان يا ساده يا پليد باشد يا در زير فشار مصالح خويش يا مصالح نژاد يا اقليم يا قوم خود قرار گرفته باشد. ولى بر خدا شكى از اين گونه يا از هر گونه ديگر نمى رود، سبحانه و تعالى ...