هنوز بحث قرآن درباره آمادگيهاى معنوى براى جنگيدن با كفار است در نخستين آيه مؤمنان سخت از آن بيم داده مى شوند كه به فكر تسليم شدن به كفار بيفتند، چه، اينان به چيزى جز آن راضى نخواهند شد كه مؤمنان به حالت سابق خود بازگردند و همه دستاوردهاى رسالتى خود را از كف بدهند.آيه دوم حكايت از آن دارد كه خدا مولى و يارى دهنده شما است، و آيه سوم مى گويد كه كافران از رو به رو شدن با شما بيمناكند و بازگشت آنان به آتش است.در آيات پس از آن، قرآن مثالهايى براى اين مطالب مى زند كه در آنها مسلمانان به پيروزى دست يافته اند، ولى آنان را به حال خود وانمى گذارد كه در رؤياها بمانند، بلكه مثالى از شكست و سببهاى آن را مى آورد كه برجسته ترين آنها ناتوانى روانى معنوى و اختلاف و نافرمانى است، و به يادشان مى آورد كه خدا با وجود اين به يارى خود تأييدشان كرد و چنان شد كه امنيت خاطر و ميل به خواب آنان را فراگرفت و به يارى خداوند اطمينان پيدا كردند.