[155] آنچه باقى مى ماند دانستن سببهايى كه در آن سوى شكست خوردن يك گروه و آرامش طايفه ديگر قرار دارد و اين كه آيا اينها سببهاى موقتى است كه بنا بر ايستارهاى طرفين در ميدان جنگ فراهم مى شود، يا به آن سوى ميدان امتداد پيدا مى كند.پاسخ: بلكه امتدادى از پيش از جنگ است، و نبرد چيزى جز آتشى نيست كه زر را از بار آن جدا مى كند: مرد مؤمنى كه به صورت كامل تحمل مسئوليتهاى ايمانى خود را مى كند، آن كس است كه در ميدان نبرد استوار بر جاى خود مى ماند، اما آن كس كه ملتزم و متعهد به واجبات ايمانى خود نيست و در بند كسب گناهان است، در ميدان نبرد دچار شكست مى شود.«إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا- كسانى از شما كه روز رسيدن دو گروه به يكديگر پشت كردند، شيطان ايشان را به سبب بعضى از آنچه كسب كرده بودند، آنان را متزلزل كرد و لغزاند.»آنان بديهايى براى خود كسب كردند و اين بديها راه ورود شيطان به
لطفا منتظر باشید ...
