صفحه ى 637
گفتند، و در آن هنگام كه كشته شدن براى ايشان نوشته شد، براى رسيدن به شهادت شتاب ورزيدند، و حتى اگر شما هم به ميدان نمى آمديد باز چنين بود.
خدا مى تواند رسالت خود را بدون هيچ فداكارى پيروز گرداند، ولى چنين نمى كند آيا مى دانى حكمت آن چيست! اهميتى است كه فداكاريها در بازشناختن عناصر منافق و در پاكيزه كردن قلبهاى عناصر مؤمن دارد.
«وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّهُ ما فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ- و تا خدا آنچه را كه در سينه هاى شما است بيازمايد، و آنچه را كه در قلبهاى شما است در معرض امتحان قرار دهد، و خدا به آنچه در سينه ها است آگاه است.»
نقش گناهان در شكست
[155] آنچه باقى مى ماند دانستن سببهايى كه در آن سوى شكست خوردن يك گروه و آرامش طايفه ديگر قرار دارد و اين كه آيا اينها سببهاى موقتى است كه بنا بر ايستارهاى طرفين در ميدان جنگ فراهم مى شود، يا به آن سوى ميدان امتداد پيدا مى كند.
پاسخ: بلكه امتدادى از پيش از جنگ است، و نبرد چيزى جز آتشى نيست كه زر را از بار آن جدا مى كند: مرد مؤمنى كه به صورت كامل تحمل مسئوليتهاى ايمانى خود را مى كند، آن كس است كه در ميدان نبرد استوار بر جاى خود مى ماند، اما آن كس كه ملتزم و متعهد به واجبات ايمانى خود نيست و در بند كسب گناهان است، در ميدان نبرد دچار شكست مى شود.
«إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا- كسانى از شما كه روز رسيدن دو گروه به يكديگر پشت كردند، شيطان ايشان را به سبب بعضى از آنچه كسب كرده بودند، آنان را متزلزل كرد و لغزاند.»
آنان بديهايى براى خود كسب كردند و اين بديها راه ورود شيطان به