سياق در بيان واقعيت علمى براى قرآن نقشى بزرگ دارد، و سبب آن اين است كه قرآن ارتباط آيه اى را به آيه ديگر به صورت دقيق مورد ملاحظه قرار مى دهد. و پيوستگى آيات يا كلمات داخل يك آيه به يكديگر، از يكى از دوگونه خارج نيست: ارتباط علمى يا تربيتى.
1- ارتباط و پيوستگى علمى
قرآن، واقعيت ارتباط حقيقتى را به حقيقت ديگر منعكس مى سازد و آنها را با هم ذكر مى كند مثلا: خداوند سبحانه و تعالى مى گويد:«فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ»- و بدان كه معبودى جز خداى يگانه نيست و براى گناهت آمرزش بخواه.رابطه ميان آمرزشخواهى از گناه و يگانه شناسى خدا رابطه اى واقعى است كه حقيقت پروردگارى از يك سو و بندگى از سوى ديگر آن را تثبيت مى كند. چه معتقد بودن به يگانگى خدا مستلزم معتقد بودن به بندگى فرد است، و آشكار است كه بنده مى بايستى در برابر خدا خاضع و خاشع باشد.و درست همانند اين علاقه و ارتباط در اين گفته خداى تعالى موجود است:«وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ» (25/ 21)-
لطفا منتظر باشید ...
