تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 138در ضمن تفسير آيه «لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ» آمده است كه: در چاهى فرومى افتد يا ديوارى بر او فرومى ريزد، يا اتفاقى براى او مى افتد تا زمانى كه قدر برسد كه ميان آن دو را به حال خود مى گذارند و او را به مقادير مى سپارند كه دو فرشته محافظ وى در هنگام شب و دو فرشته ديگر محافظ در اوقات روزند. «5»2- در اين گفته قرآن: «وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ» (13/ الرعد) از پيغمبر (ص) روايت شده است كه چون از او درباره رعد پرسش كردند، گفت:«فرشته اى موكّل بر ابر است». «6»3- قمى به نقل از امام صادق (ع): «از امير المؤمنين (ع) درباره «وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً» پرسيدند، و او گفت: «باد»، و درباره «فَالْحامِلاتِ وِقْراً» گفت: «ابر»، و درباره «فَالْجارِياتِ يُسْراً» گفت كه مقصود از آن كشتيها است، و پرسش در «فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً» را با «فرشتگان» پاسخ داد». «7»4- و امام رضا (ع) در گفته «فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً» از قرآن گفت:«فرشتگانى هستند كه ميان سپيده دم تا بر آمدن خورشيد روزيهاى مردمان را ميان آنان تقسيم مى كنند، پس هر كه در اين فاصله بخوابد از روزى خود به سبب اين خواب محروم مى شود». «8»5- امير المؤمنين (ع) در حديثى دراز ملائكه را توصيف مى كند و از حجابها سخن مى گويد: «هر حجاب از آن هفتاد هزار فرشته است، و نيرومندى هر فرشته همچون نيرومندى ثقلين است از آن جمله است تاريكى و روشنايى و آتش و دود و ابر و برق و باران و رعد و ريگ و كوه و غبار و آب و جويها». «9»
