44 [البر]: برّ و احسان و صله در معنى نظير يكديگرند، و اين معنى مشترك، نيكى كردن است و ضدّ برّ، عقوق است.[تنسون ]: نسيان و سهو و غفلت از نظايرند. و ضد نسيان (فراموشى) ذكر (به ياد بودن) است. و حقيقت معنى نسيان پنهان شدن چيزى از نفس پس از حضور در آن است. گاه نسيان به معنى ترك و رها كردن است همچون در اين گفته خداى تعالى «نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ» يعنى ياد خدا را ترك كردند پس خدا ايشان را ترك كرد.[تعقلون ]: عقل و فهم و لبّ و معرفة در معنى همانند يكديگرند، و ضد عقل حمق است، و عقال بندى است كه دست شتر خوابيده را با آن مى بندند تا نتواند راه برود.و عقل مجموع دانسته هاست بدان سبب كه انسان آزاد را از بسيارى از كارهاى زشت بازمى دارد و به انجام دادن بسيارى از واجبات برمى انگيزد.45 [الصبر]: بازداشتن نفس از رسيدن به چيزهايى و منع