تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 168[63] پيش از ظهر روزى بنى اسراييل پاره كلانى از كوه را بر بالاى سرهاى خود مشاهده كردند كه نزديك بود فروافتد پس شتابان به نزد پيامبر خود رفتند، و او به ايشان گفت: اين عذابى است كه مى خواهد بر شما فرود آيد آيا به خدا ايمان داريد و به دستورهاى او عمل خواهيد كرد؟ گفتند: آرى پس عذاب از ايشان دور شد، ولى آنان بار ديگر به اهمالكارى در روان كردن دستورهاى دينى بازگشتند.«وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ- (و به ياد آوريد) آن زمان را كه از شما پيمان گرفتيم و طور را بالاى شما برداشتيم، به اين كه آنچه را به شما داديم و فرستاديم سخت نگاه داريد و آنچه را كه در آن است به خاطر بسپاريد.»و در قبول دستورها و به كار بستن آنها سست و شل نباشيد.«لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ- تا مگر پرهيزگار شويد.»[64] ولى بنى اسراييل همچون بيشتر امتها بودند، يعنى در آن هنگام كه در معرض عذاب خدا قرار داشتند، به او پناه مى بردند و به ارزشها و دستورهاى دينى خود بازمى گشتند، و به محض آنكه عذاب مرتفع مى شد به عادات پيشين خويش بازمى گشتند.«ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرِينَ- پس از آن پشت كرديد، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، از زيانكاران مى شديد.»ولى خدا هميشه از انسان چشمپوشى نمى كند و گاه در حين غفلت وى او را به سختى مى گيرد و مورد مؤاخذه قرار مى دهد.[65] و يكى ديگر از قصه هاى بنى اسراييل در سستى و بيمبالاتى در اجراى اوامر و دستورها، داستان شكستن احترام روز سبت است كه در آن صيد بر ايشان حرام شده بود و آنان با تجاوز به اين دستور بر خود ستم روا داشتند و سخت مورد مؤاخذه خدا قرار گرفتند و به شدت مجازات شدند:
