تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 31

شما در زمان آتش بس به سر مى بريد، و بر پشت سفر قرار گرفته ايد و بسرعت پيش مى رويد. ديديد كه شب و روز و خورشيد و ماه هر چيز نو را كهنه مى كنند، و هر دور را نزديك، و هر آنچه را كه وعده شده پيش مى آورند، پس براى پايان سفر خود را آماده سازيد».

مقداد از جاى برخاست و گفت: «يا رسول اللَّه! زمان آتش بس «دار الهدنة» چيست، و پيامبر (ص) گفت: «سرزمين بلاد آزمايش و از همه جا بيخبرى» و سپس چنين افزود كه: «پس چون فتنه ها امر را بر ما مشكل و مشتبه سازد و به صورت پاره هاى شب تاريك درآورد، به قرآن پناه بريد كه شفاعت كننده اى شفاعت پذيرفته است و براى هر كس از آن دورى گزيند و خبر رسانى است كه چون از كار بد بنده اى به خدا خبر رساند آن را مى پذيرد و تصديق مى كند».

سپس پيامبر (ص) چنين افزود: «هر كس آن را پيشواى خود قرار دهد، او را به بهشت رهنمون مى شود، و هر كس آن را پس پشت خويش اندازد، او را به آتش مى رساند. راهنمايى است كه آدمى را به بهترين راه هدايت مى كند كتاب تفصيل است و بيان تحصيل جدا كننده [حق از باطل ] است و هزل و شوخى نيست ظاهرى دارد و باطنى: ظاهر آن حكمت و فرزانگى است و باطن آن علم و دانايى ظاهر آن نيكو و شگفت انگيز است، و باطن آن ژرف مرزها و ظواهرى دارد كه هر يك را مرزهايى است عجايب آن از شماره بيرون است، و شگفتيهاى آن كهنه نمى شود. در آن چراغ راهنمايى و منزلگاههاى فرزانگى و دلالت بر نيكى براى كسى است كه آن را بشناسد».

مردى نزد امام صادق (ع) آمد و پرسيد: «چرا قرآن هر چه بيشتر خوانده و پراكنده شود بر شادابى و زيبايى آن افزوده مى شود»؟ و امام ابو عبد اللَّه (ع) در پاسخ او گفت: «بدان جهت كه خدا آن را براى زمانى جز زمانهاى ديگر و براى مردمى جز مردمان ديگر قرار نداده است، و از همين رو در هر زمان تازه است و براى هر گروهى تا روز قيامت شاداب و نشاطافزا است».