تمنى كتاب اللَّه اول ليلة و آخره لا قى حمام المقادر
و آخره لا قى حمام المقادر و آخره لا قى حمام المقادر
در آغاز شب كتاب خدا را تلاوت مى كرد و در پايان آن مرگش فرارسيد و چون پاره اى از قرآن پاره ديگر آن را تفسير مى كند، سياق قرآنى آينده واضحترين بيان براى اين كلمه است. خداوند سبحانه و تعالى مى گويد:«وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّاماً مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْداً فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ- و گفتند: آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسيد بگو: آيا از خدا پيمانى گرفته ايد كه (بنا بر آن) خدا از آن پيمان تخلف نخواهد كرد، يا اين كه از قول خدا چيزى مى گوييد كه به آن علم نداريد؟تفسير كتاب بدان گونه كه آرزو مى كنند، يا به تعبير ديگر: حمل كردن آيات كتاب بر آراء موافق با هواهاى نفسانى خودشان، و بر آنچه مربوط به مشروع نشان دادن فساد ايشان و فريب دادن خودشان است به اين كه عذاب به آنها نخواهد رسيد، از آن جهت كه فرزندان خدا و دوستان اويند، يا از آن جهت كه اولاد پيامبران مكرمند، يا چيزى شبيه به اين، و در واقع اين آشكارترين معنى أمنيّة است.و از اين جا به بلاغت تعبير قرآنى در اين گفته خداوند متعال پى مى بريم كه گفت: «لا يَعْلَمُونَ الْكِتابَ إِلَّا أَمانِيَّ» و تو گويى تنها امانى كتاب را مى دانند، يا بدين گونه بر حسب آرزوهاى خود آن را تفسير مى كنند. و در اين معنى آيات ديگرى نيز در قرآن آمده است، همچون:«وَ قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى تِلْكَ أَمانِيُّهُمْ» (111/ البقرة).«لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ» (123/ النساء).و آن امانى كه آنان به وسيله آنها خود را فريب مى دهند، همان است كه سياق قرآنى در آيات آينده آنها را برملا مى سازد.
لطفا منتظر باشید ...
