تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 199

مريم متوجه مى سازد كه اين ايستار نه از طرز تفكرى منطقى بلكه از هواهاى نفس گمراه كننده و از مصالح خصوصى برمى خاست.

سپس ايستار ايشان در برابر رسالت پيغمبر اسلام بود كه از پيش اظهار آمادگى براى پذيرفتن آن مى كردند، و پس از آنكه دريافتند اين رسالت در قوم ديگر جز خودشان نازل شده، به مخالفت با آن برخاستند. و قرآن براى ما بيان مى كند كه ايمان نياوردن آنان به رسالت تازه از نژادپرستى تنگ نظرانه ايشان برخاسته، و سپس قرآن از ريشه نژادپرستى پرده برمى گيرد و مى گويد كه اين ريشه گوساله پرستى (رمز مال و جاه) است.

شرح آيات:

[87] همان گونه كه خدا كتاب بر موسى فرستاد، به پيامبران پس از وى از بنى اسراييل و بر عيسى بن مريم نيز چنين كرد پس هنگامى كه بنى اسراييل بر موسى عليه السلام تجمد كردند، آيا براى آن بود كه وى از بنى اسراييل بود، كه بايد گفت عيسى (ع) نيز از اينان بود، يا كتاب تنها بر موسى نازل شده بود، مگر بر عيسى نيز نازل نشده بود؟

علت نه اين است و نه آن است: نژادپرستى صاحب آن را به بستگى و جمود فكرى و از آنجا به ارتجاع مى كشاند. بنى اسراييل به تقديس نياكان خود پرداختند، و بر اثر نژادپرستى همراه با تنگ نظرى خود، افكار و عادات آنان را نيز تقديس مى كردند. و به همين سبب نتوانستند كه خودشان را با پيامبرى تازه عيسى تطبيق كنند. خداوند متعال مى گويد:

«وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ وَ قَفَّيْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ- به موسى كتاب داديم، و در پى وى پيامبران فرستاديم، و به عيسى پسر مريم (آيات) بيناتى داديم.»

آياتى كه به قطع و يقين بر رسالت او دلالت مى كرد، و راه را بر هر شكاكى در فرستادگى او از جانب خدا مى بست.