تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 220«انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ» مقصود آن است كه خداى تعالى آنان را به اين گمان انداخت كه از او مهلت خواهند و انتقال پيدا كنند و نيازمند استفاده نباشند، و گفته است كه دومى از آنها چنين است: «انظرنا» به معنى «انظر الينا» يعنى «به ما نگاه كن» است ولى حرف «الى» را حذف كرده است و سوم: أبىّ بن كعب «انظرنا» را با همزه قطع از نظره و به معنى ما را مهلت ده خوانده است. «12»دوم: آراء مفسران در معنى اين آيه فراوان با يكديگر اختلاف دارد كه اكنون ياد مى كنيم:1- اين كلمه در نزد يهوديان به كار مى رفت، و خدا مسلمانان را از استعمال آن نهى كرده است. و خواه معنى دشنامى داشته باشد و قصد آنان از به كار بردن اين كلمه اشاره به «رعونت» يعنى حماقت يا گوسفند چرانى بوده باشد يا رايج بودن محض آن در نزد ايشان، منع كردن قرآن از به كار بردن آن تنها به سبب جهودان بوده است. در حديثى مأثور از امام محمد باقر عليه السلام آمده است كه اين كلمه به زبان عبرانى دشنام است. «13»در روايت است كه سعد بن معاذ آن را از ايشان شنيد و گفت: اى دشمنان خدا، لعنت خدا بر شما باد، سوگند به آنكه جانم به دست اوست، اگر بشنوم كه يكى از شما آن را به رسول اللَّه بگويد، گردنش را خواهم زد. پس گفتند: آيا خودتان آن را نمى گوييد؟ پس اين آيه نازل شد. «14»در حديثى مأثور از امام موسى بن جعفر عليه السلام چنين آمده است:در «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا» لفظ «راعنا» لفظى است كه دشمنان يهودى شما با آن به رسول اللَّه دشنام مى دهند و به شما بدگويى مى كنند، «وَ قُولُوا انْظُرْنا» و به جاى آن لفظ «انظرنا» بگوييد كه آنچه در «راعنا» است در
