تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 222

خود خواه آنند به تدريج و يكى پس از ديگرى به دست مى آورند، در صورتى كه اجتماعات ضعيف مى خواهند كارهاى واجب خود را به اندازه امكان و بدون برنامه به انجام برسانند، به سبب آنكه بلندپروازى و نظر كردن به چشم اندازهاى دور ندارند، و چنان مى نمايد كه جهودان در پايان زندگى خود به عنوان يك امت قرار داشتند، و خواستار سبك شدن واجبات خود بودند و اين كلمه راعنا را فراوان به كار مى بردند. و مى گفتند در نماز و زكات و جهاد و ... و در هر چه پيامبرانشان به ايشان فرمان مى دادند اين كلمه را به كار مى بردند و در واقع معنى اين كلمه آن بوده است كه مرا از انجام دادن اين كار معاف كن.

و شايد خداى متعال از ما خواسته است كه سست اراده نباشيم و لذا از ما مى خواهد كه براى انجام دادن واجبات خواستار كار تدريجى شويم نه معاف شدن از انجام وظيفه، و براى ما كلمه انظرنا (به معنى ما را مهلت ده) را به جاى راعنا برگزيده تا آنچه را كه بر ما واجب است به انجام برسانيم، و خداى تعالى گفته است:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا- اى كسانى كه ايمان آورده ايد، مگوييد: «راعنا»، بلكه بگوييد: «انظرنا».»

و سپس به ما فرمان داده است كه گوش فرا داريم و ايمان آوريم، بدان جهت كه خدا براى كافران عذابى خوار كننده آماده كرده است:

«وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ- و بشنويد و براى كافران عذابى دردناك است.»

[105] امت مسلمان پيوستگى مستقيم با خدا دارد، و بر آن است كه ارزشها و فرهنگ خود را از سرچشمه رسالت الاهى كه به محمد (ص) وحى شده اقتباس كند، و مشركان و اهل كتاب از لحاظ فرهنگ برترى بر امت اسلامى ندارند، و اين سبب دورى آنان از فرهنگ اسلامى نيست، بلكه سبب آن نژادپرست و جاهل بودن ايشان بوده كه آنان را از اسلام، به اين بهانه كه بر ايشان نازل نشده، دور نگاه داشته است، و به خيال خودشان اگر در خانه هاى ايشان نازل شده بود آن