تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 225

از آنچه پيش از آن بوده نيست بيم نداشته باشند، و از كسانى كه به چيزهاى كهنه و قديمى دلبستگى دارند نهراسند، بلكه تنها از خدا بترسند.

اين دو آيه در محيط محافظه كار و راكد جزيرة العرب تأثيرى همچون تأثير صاعقه داشت كه در آن جا پيامبر اسلام (ص) توانست اوضاع قديمى را از پايه متزلزل كند، و به جاى آن بنيانى تازه بنا كند، و بلكه اجتماعى در حال پيشرفت بسازد كه از ابداع و ايجاد تطور و تكامل بحث كند، تا آن جا كه چنين مجتمعى نيازمند قواعدى بازدارنده همچون آن شد كه رسول اللَّه (ص) گفت: «كل بدعة ضلالة» يعنى هر بدعتى گمراهى است.

[108] و قرآن مثلى درباره ماهيت فرهنگ قديم مى آورد كه چگونه فرهنگى آميخته به شرك بود، و مى گويد كه: پيروى يا حتى گوش دادن به اين فرهنگ ممكن است شما را از حق دور كند.

«أَمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْئَلُوا رَسُولَكُمْ كَما سُئِلَ مُوسى مِنْ قَبْلُ- يا اين كه مى خواهيد از پيغمبر خود چنان پرسش كنيد كه از موسى پيش از اين چنان پرسيده شد.»

اين پرسش در آن هنگام بود كه به او گفتند «أرنا اللَّه جهرة»، خدا را آشكارا به ما بنما، آيا مى خواهيد كه پس از ايمان آوردن كافر، و پس از پاكدين بودن مشرك شويد؟

«وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمانِ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ- و هر كس ايمان را با كفر مبادله كند، از راه راست گم شده است.»

[109] و توجه كافران به شما بدان سبب نيست كه شما را به جهتى بهتر هدايت كنند، بلكه براى ربودن هدايت و خيرى است كه در اختيار داريد، و در نتيجه مى خواهند شما را ضعيف كنند و تزلزل در وجود شما پديد آورند، و اين همه براى آن است كه با شما دشمنند و بر ايمانى كه داريد حسد مى برند، و مى دانند كه نيرومندى شما نهفته در دين تازه شما است و لذا مى خواهند به هر وسيله شده آن را از ميان ببرند.