تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 277مى خورد، و باقى فرزندان امت با اوضاع و احوال دشوارى روزگار مى گذرانند كه آبستن حياتى شرافت آميز است، و بر امت لازم است كه آماده فداكارى باشد تا بتواند به پيش برود و منابع نيروى آن منفجر شود و پيوستگى و سختى و ژرفى آن را افزايش دهد.«وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ- و ما شما را با ترس و گرسنگى و كم شدن مالها و جانها و ميوه ها مى آزماييم.»زندگى سازنده اى است كه لازم است امت، پيش از شروع كردن به سير صعودى آن را بگذراند، و دوره گردآورى سرمايه براى كسى كه خواستار تجارت است يا دوره تحصيل و درس خواندن براى كسى است كه مى خواهد بصيرت پيدا كند يا عالم شود، و بنا بر اين دوره بخشندگى است و در اين برهه از زمان واجب است كه امت به زيور صبر و شكيبايى آراسته باشد.«وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ- و شكيبايان را مژده ده.»[156] «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ- (يعنى) كسانى كه چون مصيبتى به ايشان رسد، گويند ما براى خداييم و همه به او بازمى گرديم.»اينان به خود مصيبت نگاه نمى كنند، بلكه به آن در ضمن چارچوبى كلّى مى نگرند كه در آن قرارشان داده اند، پس- در خلال رسيدن مصيبت- چنان تصور مى كنند كه در راه خدا مجهز و آماده براى نبرد شده اند، و جانهاى خودشان را در مقابل به دست آوردن خرسندى خدا فروخته اند، و كسى را كه كالايى را فروخته نرسد كه آن را مطالبه كند، و مسلمان راستين در انديشه تن يا مال خود نيست، از اين رو كه آن را پيش فروش كرده است، و در پايان همه اين چيزها، عاقبت سعادتمندانه اى را پيش خود مصور مى سازند كه، اگر در راه خدا صبر پيشه كنند، انتظار آنان را مى كشد.هر ضرر و زيانى در راه خدا، مى بايستى در چارچوب آن نگرش تاريخى
