[219] شراب و هر مست كننده ديگر، و قمار و هر شبه قمار ديگر، انسان را از واقع خود دور مى كند، و جامعه را به گوشه نزاع و اختلاف و دسته بندى مى كشاند، و در صورتى كه اراده خدا بناى امتى بوده است كه افراد آن با يكديگر ارتباط محكم داشته باشند، بر ما واجب است كه درهاى اختلاف را ببنديم، و همه پنجره هايى را كه ممكن است از آنها باد تقسيم شدن اجتماع بوزد مسدود كنيم، و ديگر اين درست نيست كه كسى در انديشه آن بيفتد كه جام شرابى بنوشد يا يك دست قمار بازى كند و بگويد كه اين چه عيبى دارد. هرگز درست نيست! نخست: بدان سبب كه شراب اعتياد مى آورد و آدمى را به افزودن بر مقدار مصرف آن مى كشاند، و قمار نيز چنين است.و ديگر: از آن روى كه اسلام در آن هنگام كه زنا را حرام مى كند، تبرّج و خودنمايى زنان را نيز حرام مى شمارد، چرا كه اين تبرج درى است كه مردمان از آن، خواه ناخواه بر سرزمين زنا گام مى گذارند، و به همين گونه با حرام شدن شراب و قمار، از نشستن در مجالس اين گونه محرمات منع مى كند تا يكباره همه درها بسته شود.
لطفا منتظر باشید ...
