تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 382

كه به معنى كنار و گوشه اى از آن است.

[خطبة]: خطبه كلامى است كه با آن گره زناشويى بسته مى شود. از خطاب به معنى ايراد سخن گرفته و آن به معنى موعظه نيز هست.

[أكننتم ]: إكنان به معنى پوشاندن و كنّ نيز همين معنى را دارد، و تفاوت آنها در اين است كه اكنان پنهان كردن در نفس است و گفته نمى شود «كننته فى نفسى» و كنّ به معنى صون و نگاهدارى است و در قرآن است: «بَيْضٌ مَكْنُونٌ».

238 [حافظوا]: حفظ به معنى نگاهدارى چيزى در نفس است و شبيه به آن است ضبط كردن آن چيز و جلوگيرى از رفتن آن. و حفظ بر خلاف نسيان (فراموشى) است و حفيظه به معنى حميت است و حفاظ به معنى محافظت.

[قانتين ]: اصل قنوت دوام دادن به امر واحد است، و به قولى اصل آن طاعت است، و گفته اند كه اصل آن دعا كردن در حال قيام است.

239 [رجالا]: جمع راجل است كه به معنى كسى است كه بر سر پا ايستاده است، خواه ساكن باشد خواه در حال راه رفتن.

[ركبانا]: جمع راكب به معنى سوار است، و هر چيز كه بر بالاى چيز ديگر باشد بر آن ركوب يافته است.