تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 500

بلكه در آغاز به آيات خدا كافر مى شود، و پس از آن به صفهاى معارضان دين مى پيوندد، و در قلب او مسائل منفى كوچك رشد مى كند ... بر مردان خدا و تقدم ايشان رشك مى برد و آنان را دشمنان مصالح وطن و ... خود تصور مى كند و چنان مى شود كه دشمنى همه قلب او را مى پوشاند. در اين هنگام به تصفيه بدنى و كشتن آنان مى پردازد و كارش به كشتن پيامبران مى انجامد و مستحق عذاب دردناك خدا مى شود. خدا مى گويد:

«إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ يَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ- كسانى را كه به آيات خدا كفر مى ورزند، و ناروا پيامبران را مى كشند، و كسانى را از مردم كه به دادگرى فرمان مى دهند مى كشند، به عذابى دردناك مژده ده.»

بدان سبب پيامبران و نيكان را مى كشتند كه به دادگرى و مساوات فرمان مى دادند، پس چگونه ممكن است سركشان و ستمگران و خود بزرگ بينان به عدل و داد خرسند شوند؟ براى آنكه راه ستمگرى خود را هموار كنند، مردان خدا را كه خود را همچون سدى در برابر اميال و هواهاى نفسانى ستمگران قرار داده بودند، به قتل مى رسانيدند.

و عذاب اليمى كه منتظر اين گروه است، چنين خلاصه مى شود:

[22] اعمال ايشان در دنيا و آخرت سقوط مى كند، زيرا چگونه مى تواند نماز خواندن با ستم كردن، و حج گزاردن با غصب كردن مال مردم، يا انفاق جزئى از ثروتى كه از راه غير مشروع فراهم شده است جمع شود؟

و در نتيجه: از انجام دادن ديگر واجبات دينى، در صورتى كه از روح حقيقى و هدفهاى اجتماعى خود جدا شده باشد، چه حاصلى مى تواند به دست آيد؟

و به همين رو پروردگار ما درباره آنان گفته است:

«أُولئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِي الدُّنْيا- اينان كسانى هستند كه كارهاشان در دنيا تباه و باطل شده،» چه، انجام دادن وظايف دينى تهى شده از ايمان حقيقى آنچه را كه بايد در