لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 515
پيدا مى كند، بدان سبب كه عقل با هواى نفس درهم مى آميزد، و علم و دانش با شهوات، و به همين آيه بدين صورت آمده است:
«قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ- بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد، و خداوند آمرزنده و مهربان است.»
پيروى از فرستاده خدا مستلزم آمرزش خدا است، از آن روى كه پيروى سبب دست كشيدن از خودپرستى و بالا رفتن به مرتبه تسليم به خدا است، پس اين عمل بزرگ در بعضى از گناهان كوچك از صاحب خود شفاعت خواهد كرد.
[32] پيروى از رسول با به كار بستن رسالت الاهى كه بر او نازل شده صورت اتمام مى پذيرد، و اين كه او را نيكوترين سرمشق براى عمل بگيرند، و از رفتار او تبعيت كنند. ولى پيروى تنها كافى نيست، بلكه اطاعت از رسول نيز واجب است. و اين در امورى است كه به قضاياى حادث شده روزانه ارتباط پيدا مى كند، و تجديد مى شود، از جنگ و صلح، و اقتصاد و سياست، و اجتماع و عمران، و در نتيجه در همه ميدانهاى تجديد شونده زندگى، و اطاعت كردن از رسول خدا در اين قضايا جزئى از اطاعت كردن از خدا است.
«قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ- بگو: از خدا و رسول اطاعت كنيد.»
و همان گونه كه اطاعت از خدا گسترده و فراگير است، اطاعت از رسول نيز چنين است.
«فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْكافِرِينَ- پس اگر رويگردان شدند، (بدانيد كه) خداوند كافران را دوست ندارد.»
كسانى كه اطاعت رسول را قبول نمى كنند، همچون كافران اند، چه مهمترين فايده ايمان تسليم شدن به خدا است، و اين تنها منحصر به قضاياى ثابت زندگى نيست، بلكه در حوادث گوناگونى كه فشارهاى زندگى در آنها به صورتى حاد تمركز پيدا مى كند، و نمى گذارد كه صاحب آن از رهبرى رسالتى، جز با سختى
