تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 543«فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ- پس اگر رو گرداندند، خداوند بر مفسدان آگاه است.»[64] ابتهال روشى بود با اين هدف كه كافران از اهل كتاب را به رسالت قانع كند و روش ديگر طرح ريختن راهى است براى ايجاد توافق مندرج در اين آيه كه مردمان را به برابرى در زمينه توحيد دعوت مى كند، كه در آن چيزى در طرز تفكر و رفتار شريك خدا نمى شود، و همه ارزشهاى اجتماعى جز عنصر حق سقوط مى كند و ديگر نژاد و قوم و مرد و ... و .. و .. وجود ندارد.همه اينها مى بايستى فروريزد، از آن رو كه شرك به خدا است، و سپس استعباد و ديگران را بنده خود دانستن نيز بايد ساقط شود، و هيچ كس جز خدا ارباب ديگرى نباشد. ديگر رهبرى و استعباد و ستم و فشار و خفقان وجود نخواهد داشت.دعوت حقيقى توحيد چنين است، تا عالمى به وجود آيد كه حق بر آن فرمان مى راند و ارزشهاى گمراهى در آن نابود مى شود، و ارزش تسليم انحصارى به خدا بدون هيچ گونه استعباد بالا مى رود.«قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ- بگو: اى اهل كتاب، بياييد تا بر كلمه اى كه ميان ما و شما برابر است گرد آييم، به اين كه جز خدا را نپرستيم.»و اين كلمه توحيدى است كه به معنى مشرك نبودن به خدا در ارزشها است.«وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً- و كسى را با او انباز نكنيم.»كه اين كلمه به معنى شريك قرار ندادن براى خدا در رهبرى و پاسدارى از آزادى شخصى است.«وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ- و بعضى از ما بعضى ديگر را به جاى خدا آقا و خواجه نگيريم، پس اگر رو گرداندند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم.»و زود باشد كه اين اصول را به عنوان چيزى اضافى مورد تطبيق قرار ندهيم،
