تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 549

شما همه منحرفيد، بلكه هميشه سخن حق را مى گوييم. همه طوايف اهل كتاب به گونه اى يگانه كفر نمى ورزند، البته گروهى از اهل كتاب چنان دوست دارند كه مؤمنان به رسالت تازه را گمراه كنند، و از دين منحرف شده پيشتر بهره بردارى مى كنند، خواه از بزرگان باشند، يا از احبار يا از ثروتمندان و همانندان ايشان.

ولى اين گمراه كردن گاه سبب گمراهى بيشتر خود ايشان مى شود، چه آن كس كه در صدد گمراه كردن ديگران برمى آيد، در جان خود وى افكار باطلى كه با آنها در صدد گمراه كردن ديگران شده، روى هم جمع مى شود، و چندان به تكرار و تمرين كردن با آنها مى پردازد كه حتى خود وى آنها را مى پذيرد، و يك حالت چالش و اظهار قدرت به گناه او را فرامى گيرد و به انديشه هاى مخالف با انديشه خود نگاه نمى كند. و اين همه خود سبب افزون شدن گمراهى او مى شود.

«وَدَّتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ- گروهى از اهل كتاب چنان دوست داشتند كه كاش شما را گمراه مى كردند، و آنان كسى جز خود را گمراه نمى كنند و اين را نمى فهمند.»

[70] عصبيت و تعصب بدور از هر گونه بصيرتى است. سبب كفر ورزيدن آشكار به حق مى شود آيا در اين صورت چه كس زيان مى بيند؟ آيا خود كافر نيست كه چنين مى شود؟

«يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ- اى اهل كتاب، چرا به آيات خدا كفر مى ورزيد، و حال آنكه شما گواه درستى آنها هستيد؟» آيا كفر ورزيدن به آيات آشكار خدا سودى دارد؟

[71] آنان تنها به حق كفر نمى ورزيدند، بلكه در صدد آن بودند كه مؤمنان را به وسايل گوناگون گمراه كنند، كه يكى از آنها آميختن حق و باطل به يكديگر و فريفتن مردمان ساده به آن بود، و آنان اهل كتابى بودند كه به آن ايمان آورده بودند.

«يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ- اى اهل كتاب، چرا حق را به باطل مى پوشانيد،»