تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 550

آيا دستور اين كار در كتاب شما آمده، يا مى خواهيد هواهاى نفسانى گمراه كننده خود را تحقق بخشيد؟

راه دوم: كتمان قسمتهايى از حق است تا حجت و برهانى عليه ايشان در برابر مردم نشود، «وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ- و با آنكه مى دانيد حق را پنهان مى كنيد (و چيزى از آن نمى گوييد).»

حقى را پنهان مى كنيد كه خدا مسئوليت بيان آن را براى مردم بر عهده اهل كتاب گذاشته است اعتماد مردم به ايشان بدان سبب بود كه اينان از مسئولين كه بر دوشهاشان نهاده شده آگاهند، ولى آنان با كتمان حق و آميختن آن با باطل به خدا و مردم خيانت كردند.

[72] گامهاى عملى فريبكارانه اى براى انداختن شك نسبت به حق در دلهاى مردمان ساده از پيروان خود كوشيدند و همه هدفشان آن بود كه اين مردمان را از ايمان آوردن به رسالت تازه بازدارند.

گاه به ايمان آوردن در مدتى كوتاه تظاهر مى كردند، و سپس كافر مى شدند و به گروه خود بازمى گشتند و مى گفتند: آرى، آنان را فريب داديم و ايمان آورديم از آن رو كه قلوب پاكيزه داشتيم و مخلص بوديم، ولى بر ما معلوم شد كه آنان بر باطلند:

«وَ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهارِ وَ اكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ- و گروهى از اهل كتاب گفتند: به آنچه بر كسانى كه ايمان آورده اند فرود آمده، در آغاز روز ايمان آوريد، و در پايان آن كفر ورزيد، باشد كه از راه بازگردند.»

ببينيد كه چگونه كافر شدن به حق به پرداختن به كارهاى خطرناكى عليه حق و به گمراه كردن مردم مى انجامد! [73] و در جانهاى پيروان خود عصبيت جاهلانه را كه از روح دين بسيار دور بود برمى انگيختند، و به ايشان مى گفتند: بگذاريد تا آنها به دين شما درآيند،