تفسیر هدایت جلد 1

صفحه ى 571

نتيجه اى از آزمندى به دنيا است.

[91] و چنان مى نمايد كه اين كسان كه پيوسته بر گمراهى دوام مى كنند تا آن گاه كه مرگ ايشان فرارسد، از اهل آتش اند، ولى آرزو مى كنند كه كاش تمام ثروت دنيا را داشتند و آن را مى دادند تا از آتش دوزخ رهايى يابند، ولى هيهات.

اينان فرصتهاى نيكو را در دنيا از دست دادند و اكنون پشيمانى سودى بر ايشان ندارد.

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَوِ افْتَدى بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ- كسانى كه كافر شدند، و با كفر مردند، از آنان به اندازه كره زمين زر پذيرفته نخواهد شد، هر چند همه آن را بى عوض بدهند. براى اين مردم عذابى دردناك است و يار و ياورى ندارند.»

آنان در دنيا به رسالت خدا خيانت كردند تا از اين راه ثروتى و يارانى به چنگ آرند، و در آخرت ثروت و ياران براى ايشان هيچ سودى نخواهد داشت.

[92] بر ايشان واجب بود كه مقدارى از مال خود را فدا كنند، و از بعضى از ياران براى جلب خرسندى خدا جدا شوند، چه رضاى خدا بدون از دست دادن مال و فداكارى و بدون پيروزى بر حب ذات به خاطر خدا به دست نمى آيد.

«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ- به نيكى دست نيابيد مگر اين كه از آنچه دوست مى داريد انفاق كنيد.»

و خدا از آنچه در راه او انفاق كنيد آگاه مى شود، پس مبادا شيطان شما را بفريبد و بگويد: به خاطر مردم كار كنيد كه آنان سريع پاداش شما را مى دهند، ولى پاداش خدا معلوم نيست كه خواهد رسيد يا نه.

«وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ- و هر چه انفاق كنيد خدا بر آن آگاه است.»

و آخرين سخن: مردان دين پيش از ديگران به دور شدن از روح دين تهديد مى شوند، از آن روى كه اگر مردمان عادى از دين دور شوند، دل در مردان دين