«وحدت رسالتهاى خدا» موضوع درس پيشين بود، و موضوع اين درس «وحدت امت مسلمان» متمسك به رسالت يگانه خدا است كه قرآن آن را از ديدگاههاى مختلف مورد بحث قرار مى دهد كه برجسته ترين آنها چنين است:مهمترين شرط وحدت و يگانگى وجود رابطه مشتركى ميان افراد و گروه هاى آن است، و رابطه وحدت اسلامى كتاب خدا و رهبرى اسلامى است كه اين كتاب آن را مجسم مى كند، و تمسّك جستن بيشتر به آنها، و ممكن است كه بدون يك اصل و مبدأ طالب وحدت شويم و به آن دست يابيم. نگاهى به عقب و به روزگار جاهليت، بر ما مكشوف مى دارد كه چگونه و چرا اعراب نتوانستند- على رغم مؤمن بودن به وحدت و لزوم حياتى آن براى ايشان- به اين وحدت برسند، تا آن زمان كه رسالت به ايشان رسيد و با آن به يگانگى دست يافتند.چون وحدت امرى اصولى است، ناگزير بايد در امت گروهى مراقب آن و عملى شدن آن به وسيله امت باشند و از آن دفاع كنند، تا ريسمانى كه افراد امت را به يكديگر پيوند مى دهد و يگانگى در ميان آنان به وجود مى آورد، سست نشود.وحدت اصولى چيزى است كه خدا آن را مبارك مى كند، و خدا وحدت امت را بدون خضوع آن نسبت به ارزشهاى الاهى مبارك نمى كند، چه او در روز قيامت مؤمنانى را كه به ارزشهاى او خاضع نباشند از يكديگر جدا مى كند، در صورتى كه مؤمنان را در منزلت واحد قرار مى دهد.بنا بر اين ما نيز در انديشه روز قيامت باشيم كه خدا ميان مردم جدايى مى اندازد، و در دنيا ارزشهاى الاهى را به كار اندازيم. و انديشه اى كه قرآن آن را