تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 592«لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ- هرگز به شما زيان نرسانند و جز آزارى وارد نسازند، و اگر به جنگ با شما برخيزند، پشت كنند و يارى نشوند.»[112] آنان خوار و ذليل اند، و هر جا كه مردمان ايشان را بيابند به خوار كردن ايشان مشغول مى شوند، و در برابر ايشان براى رهايى از اين ذلت تنها يك راه وجود دارد و آن بازگشتن به كتاب خدا و پيروى كردن از سنتهاى فرستاده خدا، يا رابطه برقرار كردن با امت اسلام است كه بر ايشان پيشى گرفته است. پس اگر به ريسمان خدا چنگ زنند يعنى به «كتاب خدا و رهبرى اسلامى» زود باشد كه از اين راه به عزت برسند، و اگر به ريسمانى از مردم يعنى «امت اسلامى» چنگ زنند، در نتيجه اين تبعيت از امت نيرومند و همپيمانى با آن نيرومند خواهند شد.و گرنه خوارند و اين خوارى و ذلت آنان را به مسكنت و فقر خواهد كشيد و اين همه به سبب آن است كه نيرومندان عقب افتادگى و در معرض بهره كشى ديگران قرار گرفتن را بر ايشان تحميل كرده اند.«ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا- هر جا يافت شوند، خوارى بر ايشان نوشته شده است،» يعنى در هر سرزمينى كه ايشان در كنار مسلمانان نيرومندتر از ايشان باشند چنين است.«إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ- مگر آنكه به ريسمانى از خدا يا از مردم چنگ زده باشند، و گرفتار خشمى از خدا بازخواهند گشت،» كه عبارت است از گرفتار اختلافهاى داخلى بودن و عقب افتادگى و مورد بهره كشى ديگران بودن، و حتى بلاهاى طبيعى كه به سبب عقب افتادگى و منكر واقعيت شدن دامنگير ايشان مى شود.«وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ- و فقر و مسكنت بر ايشان نوشته و مقدّر شد.»
