صفحه ى 606
تواناى حكيم نيست.»
خدا عزيز است، يعنى توانا است و توانايى خود را به خدمت مى گيرد، و حكيم است، يعنى بيهوده به يارى كسى برنمى خيزد و بدون آنكه او را شايسته چنين پيروزى بداند.
[127] د: هدفهاى سوق الجيشى جنگ سه است: يا از بين بردن قدرت لشگرى دشمن است، يا فروكوفتن روحيه معنوى او، يا دور كردن آن به صورت موقت كه مسئله آينده آن وابسته به فرمان خدا است.
«لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا- تا بخشى از كسانى را كه كفر ورزيده اند (از ديگران) قطع كند و آنان را از ميان ببرد،» و قدرت لشگرى آنان را از كار بيندازد، «أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ- يا آنان را بشكند، تا نوميد و شكست خورده بازگردند،» و آرزوى بازگشت توانايى در مستقبل از ايشان سلب شود.
[128] «لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْ ءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظالِمُونَ- از كار هيچ چيز به دست تو نيست، يا توبه ايشان را بپذيرد، يا عذابشان دهد، چه آنان ستمگرانند.»
شر آنان را از تو دور مى كند، و اين كه خدا سپس با ايشان چه خواهد كرد، امرى ديگر است و به امت نرسد كه درباره آن بحث و جستجو كند: اگر توبه كنند خدا ايشان را خواهد بخشيد، يا آنان را از راهى ديگر جز شكست در جنگ مورد مؤاخذه و مجازات قرار خواهد داد، چه ظلم آتشى است كه به جان صاحب آن خواهد افتاد، خواه نيرويى اجتماعى براى تعجيل سركوب كردن ستمگر فراهم شده باشد يا نه.
[129] و خدا قادر است كه توبه را بپذيرد، به همان گونه كه قادر بر عذاب كردن ظالمان از راهى يا از راه ديگر است.
«وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ