تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 624«وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ- و خداوند به سپاسگزاران پاداش خواهد داد.»[145] بنا بر اين: رسالت هدف است، و مرگ در راه آن، در صورتى كه رسالت با اين مرگ به پيروزى برسد، آسان است و مرگ هدفدار برتر از مرگ محتوم است، از آن روى كه بهايى در برابر آن پرداخته مى شود، در صورتى كه به آن ديگرى بهايى نمى دهند، و چون ما، بخواهيم يا نخواهيم، با اجل خود از دنيا مى رويم، پس چرا در راه انديشه ها و رسالت خود نميريم؟سپس كسى مى گويد: آن كس كه وارد ميدان جنگ شود، كشته خواهد شد، و هر كس از رفتن به ميدان خوددارى كند زنده مى ماند، و اين سنتى از خدا در ميان بندگان او است، و هر كس اجلش رسيده باشد، در ميدان جنگ يا بر بستر خود از دنيا خواهد رفت.«وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتاباً مُؤَجَّلًا- و كسى نميرد جز به فرمان خدا و در اجلى كه براى او نوشته شده،» تفاوت ميان آنكه در بستر مى ميرد با آنكه در ميدان جنگ از دنيا مى رود، آن است كه به اين يك آخرت پاكيزه را به بها مى دهند، نه به آن يك.«وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها- و هر كه پاداش دنيايى خواهد، آن را به او مى دهيم، و هر كه پاداش آخرتى خواهد، آن را به او مى دهيم.»به مؤمن دو پاداش مى رسد: اولى پاداش نيت درست و عمل صالح او (شهادت) است، و دومى پاداش سپاسگزارى او از خدا، يعنى وفا كردن به مسئوليت در مقابل نعمتهاى ارزانى شده از طرف خدا به او كه آشكارترين آنها نعمت زندگى است و او اين نعمت را تقديم كرده و خدا در مقابل به او پاداش خواهد داد.«وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ- و به سپاسگزاران پاداش خواهيم داد.»تكرار توجيه قرآن درباره پاداش شكر در اين دو آيه، براى مقابله با صفت
