تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 636به اوضاع پيش از آن قياس مى كردند، و گمانشان اين بود كه مقياس پيروزى با شكست تنها چند كشته يا زخمى است و، از سوى ديگر، اين را كه خدا و رسول او و رسالتش نقشى در نيروى لشكرى و تحقق يافتن پيروزى داشته باشند، بعيد مى دانستند.و پندار ايشان چنين بود:«يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْ ءٍ- مى گفتند: آيا كار ما به جايى خواهد رسيد؟» بيش از آنكه در فكر رسالت باشند در بند خود بودند و مى خواستند هر چه زودتر و بدون فداكارى به مكاسب و دستاوردهاى شخصى خود برسند.«قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ- بگو: همه كار به دست خدا است.»و شما بايد در فكر پيروزى رسالتى باشيد كه خدا به آن توجه دارد، نه در بند پيروزى خود.«يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ- پيش خود چيزهايى پنهان داشتند كه بر تو آشكار نمى كردند.»خودپرستى و ترس شديد بر آن و بى ايمانى به خدا و بى توجهى به پيشرفت رسالت را پنهان مى كردند.«يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْ ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا- مى گفتند: اگر كار به دست ما مى بود، در اين جا كشته نمى شديم،» و تو گويى كه مقياس پيروزى عبارت از پيروزى افراد ايشان است نه پيروزى امت به عنوان امت، يا پيروزى رسالت الاهى.«قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ- بگو: اگر در خانه هاى خود هم بوديد، آنان كه كشته شدن برايشان نوشته شده، به خوابگاه (قتلگاه) خود درمى آمدند.»بدان سبب كه آن كشته شدگان كسانى غير از شمايند و با شما اختلاف دارند آنان كسانى هستند كه خدا آنان را به شهيد شدن دعوت كرد و لبيك
