تفسیر هدایت جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه ى 650«قُلْتُمْ أَنَّى هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ- گفتيد: اين از كجا است؟بگو: اين از خود شما است،» و به همان گونه كه دشمنان شما پيش به سبب ضعف معنوى و مادّى خود شكست خوردند، به همان گونه هم شما بر اثر ضعف دچار شكست شديد.«إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ- و خدا بر هر چيز توانا است.»پس او نيست كه در معركه شكست خورده است، بلكه شما شكست خورده ايد.[166] و خدا مى توانست با نيروى غيبى خود شما را پيروز گرداند، ولى چنين نكرد و شما را به حال خود واگذاشت، و از اين راه شكست شما را اجازه داد (يعنى از آن جلوگيرى نكرد) و اين همه براى آن بود كه شما از آن فراوان عبرت بگيريد: عناصر مؤمن و منافق جبهه خود را ارزيابى كنيد.«وَ ما أَصابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ- و آنچه در روز رو به رو شدن دو گروه به شما رسيد، به اذن و خواست خدا بود، و براى آن بود كه مؤمنان را بشناسد.»[167] «وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ نافَقُوا- و كسانى را كه نفاق ورزيدند بشناسد.»تعبير قرآنى به جاى كلمه ميدان جنگ يا معركه تعبير (يوم التقى الجمعان) را به كار برده است، براى آنكه تأثير بيشترى در جانها دارد و حقيقت معنى را بهتر مجسم مى سازد.آن منافقان كه شكست، مشت ايشان را باز كرد، كسانى بودند كه از مسئوليت مبارزه گريختند، و از دفاع از سرزمين مسلمانان شانه تهى كردند.«وَ قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالًا لَاتَّبَعْناكُمْ- و به آنان گفته شد كه: بياييد در راه خدا بجنگيد يا دفاع كنيد، گفتند: اگر بر جنگ آگاهى داشتيم از شما پيروى مى كرديم.»آنان خود را جزئى از امت به شمار نمى آوردند، و از همين رو گفتند از شما
