در كتاب محمد بن مسعود العياشى با اسناد از رسول اللَّه (ص) آمده است كه به جابر بن عبد اللَّه انصارى گفت:«اى جابر، آيا مى خواهى پرفضيلت ترين سوره را كه خدا در كتابش فروفرستاده به تو بياموزم. گفت: بلى، پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا، آن را به من بياموز. پس حمد را كه مادر و اصل كتاب است به او آموخت. سپس گفت:اى جابر، آيا مى خواهى از آن آگاهت سازم؟ گفت بلى پدر و مادرم فداى تو باد، مرا آگاه كن. پس گفت: اين درمان هر درد است مگر سام، و سام مرگ است».و از سلمة بن محرز از جعفر بن محمد الصادق (ع) روايت است كه گفت:«هر كس كه سوره حمد او را شفا ندهد، هيچ چيز شفا دهنده او نيست».و از امير المؤمنين (ع) روايت است كه گفت: رسول اللَّه (ص) گفت:«خداى تعالى به من گفت: اى محمد، ما به تو سبع المثانى و قرآن عظيم داديم و منت گذاشتن بر من را مخصوص فاتحة الكتاب ساخت و آن را در مقابل تمام قرآن قرار داد. و فاتحة الكتاب شريفترين چيز در گنجينه هاى عرش است، و خدا آن را به محمّد اختصاص داد و به آن وى را مشرف ساخت، و هيچ يك از پيامبرانش را در آن شريك او قرار نداد جز سليمان كه بسم اللَّه الرحمن الرحيم را از آن به او عطا كرد. آيا نمى بينى كه چون از بلقيس حكايت مى كند چنين مى گويد:
لطفا منتظر باشید ...
