در اين فصل وجود مقدس حضرت صادق عليهالسلام به يكى از مهمترين اوصاف حميده و صفات پسنديده كه روش انبيا و متقيان بوده ، يعنى صفت با عظمت عفو و گذشت اشاره مىنمايد .عفو و گذشت در جايى است كه انسان از پدر و مادر ، از زن و فرزند ، از اقربا و خويشان و از دوست و آشنا و از مردم ، آزارى واذيتى ببيند كه آن آزار و اذيت معلول بىخبرى ، غفلت ، جهل ، حسد ، كم ظرفيّتى و اشتباه و خطاى آزاركننده باشد ، در تمام اين موارد خداوند مهربان و انبياى الهى و ائمه طاهرين عليهمالسلام و عرفاى شامخ و اولياى كامل ، دستور گذشت و عفو مىدهند و پس از عفو دستور به احسان و نيكى درباره آزار دهنده صادر مىكنند .اما اگر انسان در ميدان جنگ با كفار و مشركان روبرو شد ، كفار و مشركانى كه به مملكت اسلام و ملّت قرآن هجوم آوردهاند ، جاى عفو و گذشت نيست ، بلكه جاى جنگ و جهاد و زمينه نابود كردن دشمن و از بين بردن اعداى دين است ، مگر اين كه دشمن به طور واقع از نقشه شومش برگردد و به خواستههاى مردم مؤمن گردن نهد و خسارات وارده را جبران نمايد و از مردم مسلمان طلب صلح كرده و از كردارش به طور مسلّم پشيمان شده باشد و يا در ضمن جنگ ، با اسلام عزيز آشنا شده و بخواهد به نحو حقيقت به آغوش اسلام آيد ، در اين مرحله جاى صلح و عفو و گذشت و بردبارى است .قرآن مجيد مىفرمايد :نيكوترين رنگ در بزم وجود رنگ خداست و منظور قرآن از اين رنگ صفات حضرت حق است و عفو و گذشت از خطاكار و اشتباه كننده در حالى كه خطاكار به اشتباهش پى برده و پشيمان شده از اوصاف حضرت اوست . صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ [404] .[ به يهود و نصارى بگوييد : ]رنگ خدا را [ كه اسلام است ، انتخاب كنيد ] و چه كسى رنگش نيكوتر از رنگ خداست ؟ و ما فقط پرستش كنندگان اوييم . عفو كليد گشايش و زمينه فرج و راه حلّ مشكلات و جذب كننده افراد و پشيمان كننده خطاكار و عامل دوستى و محبت بين آزار كشيده و آزار دهنده است .غضب و خشم شرّ است و عفو و گذشت نيكى و خير ، غضب از اوصاف ابليس و عفو از صفات حضرت بارى تعالى است .در برابر آزار و خطاى هم نوعان و مردم مؤمن و مسلمان و اقوام و اقربا ، مسئله گذشت و عفو و حلم و بردبارى و صبر و حوصله را به تمرين بگذاريد ، تا به تدريج به اين حسنه الهيه آراسته شده و وجودتان تبديل به منبع خير و ظرف كرامت گردد .عفو در معارف الهى به عنوان عبادت شناخته شده و ثوابهاى مهمّى بر صاحب عفو مترتّب است .گذشت ، طرف مقابل را از انسان شرمنده مىكند و او را در سنگر انفعال مىبرد و چه بسا كه حلم و صبر و عفو و گذشت انسان ، چراغ پر فروغ هدايت براى ديگران مىگردد .
لطفا منتظر باشید ...
