فتواى علامه شلتوت - عرفان اسلامی جلد 10

تا زمانى كه انبيا و ائمه طاهرين عليهم‏السلام در بين مردم بودند ، مشكلى نبود ، مردم با رجوع به انبيا و ائمه عليهم‏السلام به حكم حقيقى حق دست مى‏يافتند و به اجرا گذاشته و عمل مى‏كردند ، اما در نبود انبيا و ائمه عليهم‏السلام نياز شديد به فتوى احساس شد و بزرگان از فقها و علما با شرايطى كه اسلام معين نموده بود به جاى پيامبران و ائمه عليهم‏السلام نشسته و زمام كشتى زندگى جامعه را به دست گرفتند .

در تمام ادوار پس از غيبت حجّت ثانى عشر ، فقهاى بزرگ شيعه در مسئله فتوى جانب الهى آن را پيش گرفته و در تمام حوادث به داد اسلام و مسلمانان واقعى رسيدند و گاهى در اين راه جان عزيز خود را نثار حضرت حق كردند .

اما فقها و قضات مسلك‏هاى ديگر به ظاهر اسلامى ، همانند فقهاى بزرگ شيعه به ميدان نيامده و بلكه بعضى از آنان در جهت استحكام حكومت‏هاى جور دست به فتوا زده و توده عوام را به دنبال فتواى خود تبديل به پيچ و مهره دستگاه اموى و عباسى و حكومت‏هاى مانند آنان كرده و خلاصه دين خود را به دنيا فروخته و ميليون‏ها نفر را گمراه نموده ، از راه خدا بازداشتند !

دينداران هر يك از مسلك‏هاى اسلامى ، شيعى ، زيدى ، حنفى ، مالكى ، حنبلى ، شافعى ، هميشه متوجه فتواى فقيه و مرجع مربوط به آيين خود بودند ، در اين زمينه فقهاى بزرگ شيعه ، هميشه شيعه را در جهت برنامه‏هاى الهى و به خصوص حفظ مكتب و بالاخص مبارزه با ستمگران دوران تا ريشه‏كن شدن آنان هدايت كرده و در اين راه خدمات بس ارزنده‏اى انجام دادند .

ولى با كمال تأسف بعضى از فقهاى بعضى از مسالك به فتواهاى عجيبى دست زده كه توده مؤمن به آن مسلك ، يا نوكر ظلم و ظالم شده و به بند استعمار و استثمار دچار گشته و يا براى نابودى مريدان اهل بيت پيغمبر عليهم‏السلام و پيروان دوازده امام معصوم عليهم‏السلام كمر همت بستند و از اين راه هزاران مؤمن خالص را دچار زندان‏هاى وحشتناك بنى اميه و بنى عباس و حكومت‏هاى بعد از آنان كرده و وسيله هلاك آن رادمردان الهى شدند و يا در اين زمينه علت تبعيد آزادگان گشته و يا مريدان خود را براى جنگ با شيعه مظلوم بسيج كرده و از اين راه ضربه‏هاى غير قابل جبرانى به انسانيت زدند .

فتواى علامه شلتوت

اين را هم نبايد ناگفته گذاشت كه در ميان فقهاى مسالك ديگر آزادگانى بى‏نظير و منصفانى بزرگوار چون علاّمه شلتوت وجود داشت كه با تمام وجود براى رفع كينه‏ها و دشمنى‏ها و تعصّب‏هاى بيجا و اختلافات ابليسى فقهاى مسالك ديگر عليه شيعه در كمال قدرت و تا حد از جان گذشتگى كوشيد تا پس از ده قرن كه بر اسلام و مسلمانان گذشته بود ـ در حالى كه با شيعه اهل بيت عليهم‏السلام براساس جهت‏گيرى فقهاى بى‏انصاف مسالك ، عداوت سخت داشتند و حتى حاضر نبودند كتاب‏هاى اصولى و فقهى و استدلالى و علمى شيعه را بخوانند تا راه صحيح را از ناصحيح تشخيص دهند ، در ميان انبوه مشكلات و سختى‏ها و تهمت‏ها و افتراها ـ جواز تقليد از مذهب اماميه را در تمام شؤون در دانشگاه الازهر صادر و به همه جهان فرستاد و از اين راه نام پاك و نيكى را در كتاب روزگار از خود به يادگار گذاشت و رضا و خشنودى حق را با آن فتوا به سوى خود جلب كرد .